Gesproken op 14 november 2025 door Daan Siero en Pieter Kemper op de crematie van Joran:
” Lieve Demi, familie, vrienden en iedereen die Joran liefhad
Namens RKSVV mogen wij vandaag een woordje doen om Joran te eren.
Vandaag staan we hier niet om een wedstrijd te spelen, maar om samen stil te staan bij een enorm verlies. Een verlies dat niet alleen ons team, maar de hele vereniging diep raakt.
Voor ons bij RKSVV was Joran zoveel meer dan alleen een speler.
Hij was onze aanvoerder, een echte allemansvriend, en een betrokken bestuurslid. Altijd bereid om te helpen, om mee te denken, of om met zijn positieve energie de sfeer te brengen die zo kenmerkend voor hem was.
We mogen met trots zeggen: Joran was een échte clubman.
Tien jaar geleden kwam Joran, vol zelfvertrouwen voor het eerst bij onze club RKSVV. Wel knap dat hij de weg naar het dorpje Swartbroek wist te vinden. Hoe je op de club kwam was ook altijd een verrassing de ene keer op de fiets dan weer op de scooter en zo nu en dan met het support van Demi en niet te vergeten Boef.
Op de club hebben we Joran allemaal leren kennen. Ons voetbalseizoen leek eigenlijk nooit echt te stoppen. Er was altijd wel iets: de vele toernooitjes, kaartavondjes en vriendendagen die uit onze club zijn ontstaan, brachten ons steeds weer samen. Door die momenten groeide niet alleen de liefde voor het spel, maar vooral ook de hechte vriendschappen waar we zo trots op zijn. “
“Joran, wat was je een prachtig mens. Wij herinneren je als:
Spontaan, altijd interesse tonend in een ander. Altijd stelde jij de vraag: ‘Hoe gaat het met jou’? Gepaard met een box of een kletsende low-five.Energiek en overtuigend in zijn rol als aanjager, samen de schouders eronder. Maar ook een echte sfeermaker in de groep met zijn brede glimlach en gevatte opmerkingen, zonder een blad voor de mond te nemen. Recht voor zijn raap, op het veld en daarbuiten. Kappen met die lange ballen Pieter, ga eens voetballen riep je vanuit linksbuiten.
Als voetballer razendsnel, een goede techniek en scorend vermogen. Tegenstanders moesten het ontgelden maar ook op de training liet je ons vaak je hielen zien. En dat liet je ons naderhand dan ook weten ook.
Ik kon je natuurlijk al langer. Maar bij onze club kwam je binnen als die brutale snotaap. En dat brutale is er nooit meer vanaf gegaan, je was een speler die de zaken lekker kon ophitsen. Als ik alle anekdotes over jou hier ga opnoemen. Nou daar kun je een dik boek over schrijven.
Toch wil ik graag enkelen voorbeelden delen. Jouw weddenschap met oud-trainer John staat me nog bij als de dag van gisteren, ‘ 25 goals en dan krijg je een vat bier’, Joran zei direct met een grote grijns op zijn gezicht’ ‘Is goed trainer’ en maakte dat seizoen 29 treffers, topscorer van de competitie.
Maar ook die uitwedstrijd bij Horn, hun kampioenswedstrijd. Lang was het spannend door een vroege goal van jou. En daar ging je staan, als een soort Ronaldo van Weert, provocerend met je armen omhoog juichend voor het thuispubliek. Hier riep je Excuses voor mijn taalgebruik,’ Fack jullie allemaal’. Want zo was je, heerlijk op het randje.
Je was jaren bij ons bestuurslid, verantwoordelijk voor de pr en sponsoring. Prettig in de samenwerking, een rol die je volgens voorzitter Will, in 1 woord: Ge-wel-dig hebt ingevuld. Lieve Joran, woorden schieten te kort. Het is zo onwerkelijk. Vorige week donderdag was je nog bij ons in de kantine. Waar voor ons altijd jouw herinnering zal blijven bestaan. Wat gaan we je missen, als voetballer, je mooie persoonlijkheid en warme karakter, maar boven alles als vriend. Rust zacht Maatje. “
